Μπόρχες, Χόρχε Λούις

(Jorge Luis Borges, Μπουένος Άιρες 1899 – 1986). Αργεντινός συγγραφέας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους των γραμμάτων της Λατινικής Αμερικής. Το 1961 έλαβε - μαζί με τον Μπέκετ - το Διεθνές Βραβείο των Εκδοτών στο Φορμέντορ. Ποιητής, δοκιμιογράφος και πεζογράφος, η εκλεπτυσμένη και πολύμορφη τέχνη του χαρακτηρίζεται κυρίως από το κοσμοπολίτικο στοιχείο (ο Μ. ήταν ισπανο-αγγλο-πορτογαλικής καταγωγής και μεγάλωσε στην Ελβετία) και από τη φιλοσοφική, μεταφυσική, αισθητική και λογοτεχνική του παιδεία, που προσδίδει στο γράψιμό του ένα ιδιαίτερο βάθος απηχήσεων και συγκρούσεων. Ως ποιητής, ο Μ. ξεκίνησε εξτρεμιστής, αλλά σύντομα βρήκε δικό του δρόμο, που απηχεί έως έναν βαθμό το πρωτοποριακό εκείνο κίνημα: η ποίησή του είναι πλούσια σε μεταφορές, όπου ο λυρισμός και η μεταφυσική φαίνονται να συγχωνεύονται σε μια και ενιαία έκφραση, αλλά συχνά αναφέρεται και σε τύπους και πράγματα της απλής ζωής, όπως π.χ. στο Πυρετός του Μπουένος Άιρες (1923) και στο Τετράδιο του Σαν Μαρτίν (1929), που τα ξανατύπωσε μαζί με άλλες συλλογές, στον τόμο Ποιήματα (Poemas, 1954). Χαρακτηριστικό της πεζογραφίας του Μ. είναι κυρίως οι αλλόκοτες φανταστικές ιστορίες, παρμένες κάποτε από μύθους και αφηγήματα αρχαίων συγγραφέων και άλλοτε από επιστημονικές προοπτικές και εφευρέσεις κλπ., πλουτισμένες με κάποια αλληγορία. Τα σπουδαιότερα από τα πεζογραφήματα του είναι η Παγκόσμια ιστορία της ατιμίας (1935) και το Βιβλίο των φανταστικών όντων (1957). Κυκλοφόρησε επίσης πολλούς τόμους με δοκίμια και μελέτες του. Σχεδόν τυφλός, ανέλαβε τη διεύθυνση της Εθνικής Βιβλιοθήκης του Μπουένος Άιρες.